Tot nu toe zijn accu’s op basis van zink vooral bekend vanwege het gebruik in bijvoorbeeld hoorapparaten. Waar het in dit geval om kleine wegwerpcellen gaat, hopen onderzoekers dat de technologie in de toekomst kan worden ingezet om gigantische batterijen te produceren. Deze kolossen kunnen aan het elektriciteitsnet worden gekoppeld om zonne- of windenergie op te slaan voor ’s nachts, of wanneer het windstil is. 

In een zink-lucht-accu reageert het zink met de zuurstof in de omringende lucht tot een oxide, waarbij energie vrijkomt die als elektrische stroom kan worden afgetapt. Tot dusver is het niet praktisch om de batterij opnieuw van stroom te voorzien, wat wil zeggen dat het gebruik ervan eenmalig is. 

Op grote schaal kunnen zink-batterijen tot wel de helft goedkoper zijn dan lithium-exemplaren.

De hoeveelheid bruikbare energie per kilogram materiaal ligt echter vele malen hoger dan bij lithium-ion, waardoor het metaal de aandacht van vele onderzoekers geniet. Volgens het wetenschappelijk tijdschrift Science zijn er ongeveer duizend papers per jaar die één of ander aspect van de technologie behanden. Daarnaast is zink zowel goedkoper als duurzamer dan lithium wat betreft het gebruik in accu’s, aangezien laatstgenoemde een stuk zeldzamer is. Bovendien gebruiken Li-ion-batterijen doorgaans een ontvlambare vloeibare elektrolyt. Dat betekent dat een accupark moeten worden uitgerust met dure koel- en brandblussystemen. 

Hoewel zink een ideale kandidaat lijkt om lithium te vervangen in smartphones en notebooks, is de technologie vooral interessant voor grotere accu’s. Terwijl Li-ion-batterijen tot 120 wattuur per kilogram halen, benadert zink 460 Wh/kg. Hierdoor moet het metaal ideaal zijn om ingezet te worden in grote accu’s, die volgens simulaties wel duizenden laadcycli kunnen doorstaan. Dit moet grote accuparken met een aantrekkelijk prijskaartje mogelijk maken.